Pecorino is de verzamelnaam voor Italiaanse, rauwmelkse schapenkaas. Pecore betekent schaap en daar zijn er genoeg van op Sardinië! Pecorino sardo is dan ook de basis voor deze Sardijnse delicatesse. Van deze kaas wordt de top afgesneden om hem vervolgens lekker lang te laten rijpen. En hem nog wat langer te laten rijpen. Om de kaas vervolgens nóg een klein beetje langer te laten rijpen, net zo lang tot de kaas eigenlijk te ver heen is en zijn naam eer aan doet.
De kaasvlieg legt zijn eitjes in de Casu marzu kaas
Casu Marzu betekent ‘rotte kaas’ en dat is precies wat het is. Maar dan nog een klein stapje verder. Tijdens het rijpen trekt de geur van verrotting namelijk de kaasvlieg aan en zonder de beschermende korst kan deze heel makkelijk zijn eitjes leggen in de kaas. Uit die eitjes komen natuurlijk larven en die vreten zich een slag in de rondte. En jawel, ze poepen ook. In de kaas. En juist dát transformeert de kaas tot de verrot lekkere delicatesse Casu marzu.
Casu marzu: zachte structuur, sterke smaak
Dat de kaas een vrij uitgesproken, pittige smaak heeft zal je niet verbazen. Het komt het meest in de buurt van een sterke Gorgonzola, maar dan flink wat scherper. Hoewel het dus de bedoeling is dat je de kaas eet zonder de larven, bij voorkeur met een stukje pane carasau, wordt de kaas wel mét larven geserveerd. Zo weet je dat de kaas nog ‘goed’ is. Of nouja goed? Het is meer ‘nog niet zo ver heen dat het gevaarlijk is’. Want dat Casu marzu balanceert op het randje van wat eetbaar is, is een feit. En wanneer zelfs de maden het loodje leggen in de kaas, dan kan je toch beter vriendelijk bedanken voor de ervaring.
Alleen voor eigen gebruik
Ook met levende maden erin wordt het overigens afgeraden Casu marzu te eten als je een slechte gezondheid hebt. Verder is de Sardijnse lekkernij niet direct gevaarlijk voor je gezondheid als je een bescheiden hoeveelheid van eet. Officieel is deze kaas bij wet en door de EU verboden. Je zal er dus voor naar Sardinië moeten reizen waar de kaas nog gemaakt wordt door Sardijnse boeren. Alleen ‘voor eigen gebruik’ natuurlijk. En voor een gelukkige, nieuwsgierige voorbijganger dan misschien. Kan je er geen genoeg van krijgen? Lees over Parmezaanse kaas, de koning van de kaas.
