duizendjarig ei

[Maurits]

Ik was laatst bij een chinese super en daar zag ik deze duizendjarige eieren liggen:


Heeft iemand die wel eens op? 't ziet er smerig uit. BTW, het ei is natuurlijk geen 1000 jaar oud, kijk op wiki voor uitleg http://nl.wikipedia.org/wiki/Duizendjarig_ei

[Pinxo]

Echt ongelofelijk smerig!
Het smaakt naar wat het is, rot ei. Als ik er aan denk proef ik het gewoon weer, bah

[Cees Timmerman]

Nog liever de elektrische stoel dan zo'n duizendjarig ei. Getver, ben een week van slag geweest van die zooi.

[chef-dave]

is inderdaad niet te eten, heb het in China geproefd en zijn eigenlijk eieren die ze onder de grond laten rotten, echt niet te pruimen, maar misschien in combinatie met kat en hond

[Cees]

Nooit gehad, en aan de reacties te zien, zal ik het nooit van mijn leven gaan proeven.

[Maurits]

Oh, dat het ik nou niet....Ben nu x-tra nieuwsgierig. Maar je moet ze per 6 kopen. Iemand zit in een proeferijtje?

[Pinxo]

je kunt ze in elk geval nog wel tot pasen bewaren

[JeroenTrimbos]

Weet je meteen wat je je schoonmoeder moet kopen als ze jarig is

[mservais]

Ik heb ze ook al een aantal keer bij de chinese supermarkt gezien. Toevallig was afgelopen week op televie te zien hoe lekker deze eieren zijn bij "try before you die". daar moesten ze allemaal zo snel mogelijk zo'n ei opeten. kokhalzend met tranen in hun ogen is het maar 1 man gelukt dat gore ding weg te krijgen. Ik sla dus even over...

[Leo]

[Pinxo]

Zie je wel; dat El Bulli gedoe met gelei is helemaal niet zo origineel

[shein]

Duizendjarig ei is een Chinese delicatesse die gemaakt wordt door een eendenei circa 100 dagen te bewaren in een mengsel van houtskool en kalk. Het heeft een groenige kleur, een zoute smaak en een krachtig aroma. Bij het kauwen lijkt het alsof je een stukje geleipudding eet.

Duizendjarig ei word in China Songhuadan (松花蛋) of Pidan (皮蛋) genoemd. De Chinese naam zegt niets over een "duizend jaar oud ei" maar over een "Pinusboombloesem ei" of "ei met vel" In het Kantonees (in Kanton) wordt het meestal Pidan (皮蛋) of Peey Taan (皮蛋) genoemd.

Een gebruikelijke methode om een duizendjarig ei te maken, is het ei te plaatsen in een mengsel van klei en water; de klei hardt uit om het ei, en wordt geacht het ei gedurende een tamelijk lange periode te preserveren. Er bestaat echter een tweede, bewerkelijkere, methode die ook veel wordt toegepast: drie kilo thee wordt getrokken in kokend water, waaraan drie kilo ongebluste kalk wordt toegevoegd (of zeven kilo, wanneer het ei in de winter wordt gemaakt), negen kilo zeezout, en zeven kilo fijn verpoederd verkoold eikenhout. Dit mengsel wordt met behulp van een houten spatel goed gemengd tot een gladde brij, waarna de eieren met de hand worden ingesmeerd. Handschoenen zijn hierbij een noodzaak om de handen te beschermen tegen de bijtende ongebluste kalk. Nadat de eieren met dat mengsel zijn ingesmeerd, worden zij met in rijstkaf gerold en in een grote mand of keramieken pot geplaatst. Er passen 100 tot 150 eieren in een mand. Na een periode van circa drie maanden is de klei opgedroogd tot een harde korst, en zijn de eieren gereed voor consumptie.

Volgens overlevering werden duizendjarige eieren ooit gemaakt door ze te drenken in paardenurine. Hoewel dit in principe mogelijk zou zijn — ureum (een onderdeel van urine) is net als kalk basisch — wordt deze methode tegenwoordig niet meer gebruikt. De overlevering zou zijn oorsprong kunnen vinden in de ammoniageur die ontstaat bij bepaalde productieprocessen.

Een typisch gerecht waarin het duizendjarig ei, verdund, wordt verwerkt is rijstepap.

De eieren worden in sommige aziatische toko's op traditionele manier bewaard, de eieren zitten dan opgestapeld in grote keramieke potten met tekeningen van Pinusbomen of draken. Maar meestal worden ze in plastic bakjes of in kartonnen eierdozen bewaard.

Bron Wikepedia

[Maurits]

Nou ik heb het vandaag op.....

Zoals altijd met die bizarre producten valt het wel mee. Het smaakt nogal uitgesproken naar ei met wat steviger eiwit en zalvig eigeel. Het enige wat mij weerhoudt om het 's avonds te snacken is dat het nogal sterk naar ammonia smaakt en ruikt.

[rogercc.nl]

- je moet dit soort eieren niet eten als een 'gewoon gekookt eitje'. eet het als 'condiment' dus als bijv. mosterd, sambal oid . dus als kleine smaakmaker bij een gerecht. is eigenlijk een armeluizen gerecht om bij. witte rijst een oppepper te geven