Verschil Alain Ducasse - Grand Live de Cuisine

[RonL]

Hallo Koksforum,

Kan iemand mij misschien vertellen wat het verschil is tussen de ''gewone'' editie dus ongeveer €200 kost en de pocket editie uit 2009 die je al voor €55 euro kunt bestellen.

Alvast bedankt!

[Leo]

niets..hij is alleen kleiner...

[berexstone]

Tja, het verschil...
da's hier eigenlijk puur esthetisch, de duurdere uitgave is een luxere, mooiere editie...
Als je de financiële middelen hebt om die aan te schaffen dan doet men dat nu eenmaal...
Alhoewel 200 € erg veel is, en 55 € voor een pocketeditie (of bedoel je zachte kaft) natuurlijk volstrekt krankzinnig,

Maar soms krijg je spijt als je de eenvoudigere, minder luxueuze editie koopt, ik had dat vroeger met elpees (ik ben van de tijd tussen het vinyl elpee tijdperk en de compact disc), zo kwam de dubbel elpee "Closer" van Joy Division uit, een prachtige grijze hoes van dik karton, voor 28 gulden 90, meteen gekocht natuurlijk. Een paar dagen later stond bij dezelfde platenboer dezelfde dubbel elpee, deze keer als luxe editie (stevige hoes, gevoerd, lintje en zo) op Factory Records, 50 gulden, meteen gekocht natuurlijk, nooit spijt van gehad...
En van alle luxe cd's, elpees, kookboeken sindsdien !

[Pluter]

Berex heeft een punt.. Zelf doe ik het met een prima pdf versie (google maar).

Kijk ook effe op amazon-UK, zal je beslissing een stuk makkelijker maken.

[Cees Timmerman]

He Berex,
Ik had closer in een zwarte hoes met zo'n klein wit tekeningetje erop, nooit een grijze gezien. Of vergis ik me nou?

[berexstone]

Hi Cees,

Die zwarte met dat witte streepjes tekeningetje was "Unknown Pleasures". Daar waren toen ook t-shirts van. Daarvoor was er een elpee met een witte hoes. In Londen heb ik ook de eerste elpee gekocht, die heette "Warsaw", zo heette Joy Division aanvankelijk ook.
Die grijze is eigenlijk een verzamelaar, een soort "best of" aangevuld met wat unreleased materiaal.
Ik heb die zwarte ook met die streepjes tekening over de hele hoes, dat was de bootleg : "Joy Division live at Paradiso, Amsterdam".
Joy Division was vroeger goede muziek na een hele harde dag werken, de elpees op cassette gezet en dan 's nacht keihard op de Sony Walkman!
Die depri-doom muziek zorgde ervoor dat ik 's ochtends weer fit en vol optimisme was...erg therapeutische muziek dus, een beetje van "hoor mij nou klagen, het kan altijd erger...haha"

groetjes,
Robert

[Cees Timmerman]

Dat nummer van unknown pleasures ísaltion dreunt nog steeds door m"n kop. En dat tshirt had ik ook. Gezellig he, ouwe lullen onder elkaar.
En idd het kan altijd erger, ik was ook totaal niet verbaasd toen ik hoorde dat Ian Curtis zich had opgehangen.

[RonL]

Thnx voor de reacties!